In het Belgische parlement is eind februari 2010 een nota besproken over o.a. nultolerantie voor drugs in de gevangenissen. Daarin wordt aangegeven dat drug tolerantie het gevangenisklimaat ondermijnt. Maar de vraag blijft of de nultolerantie wel volstaat om deze kwelgeest daadkrachtig aan te pakken.
Druggebruik is een oud zeer. En zo nu en dan komt het in het nieuws omdat er een drugdode viel of omdat een dealende bende (inclusief cipiers) zijn aan gehouden. Uit een recente bevraging blijkt dat een op de 3 gedetineerden drugs gebruikt en van hen begint een op de 3 eerst in de cel met drugs. Dit zijn jaarlijks ongeveer 1000 mensen die in de gevangenis drugs leren gebruiken. Het is ook allang bekend dat drugs in de cel een groot probleem vormen, niet alleen voor de gezondheid van de gebruiker ook voor het welbevinden van de medegedetineerde die niet gebruikt en voor het klimaat in de gevangenis. Ook de redenen voor het gebruik zijn welom bekend: de meesten willen ontspannen, de verveling tegengaan of hopen op deze wijze de problemen te vergeten. Sommigen willen hun agressie kalmeren of gebruiken louter voor de fun. Vooral cannabis lijkt in zwang te zijn, maar ook blijkt uit vroeger onderzoek dat ook harddrugs zoals heroïne worden gebruikt. Dit is natuurlijk onrustwekkend. Soms wordt een gedetineerde voor een tweede keer gestraft, naast de celstraf wordt ook de reïntegratie bemoeilijkt in de maatschappij door de verslaving waarmee hij de gevangenis verlaat. Elke gedetineerde behoudt m.i. minimaal het recht op een drugvrije omgeving. In het belang van de samenleving zou er dan ook naar gestreefd moeten worden om drugsverslaafde gedetineerden het recht toe te kennen op de nodige zorg. Anders blijft het voor zorg verenigingen dweilen met de kraan open. Gerichte preventie in de cel zou de evolutie kunnen keren. Wellicht is een grondiger aanpak nodig. Vaak wordt gesproken over een terugkeer naar een grondiger fouille. Doch hier zou een gerichte fouille op zijn plaats zijn, en niet alleen voor de gedetineerden. Ook de bezoekers worden geconfronteerd met de controles op drugs. Angstaanjagende controles met drughonden en fouilles worden willekeurig uitgevoerd. Echter de groep die steeds roept om meer veiligheid in de gevangenissen en vaak de grootste transport/dealers zijn, de cipiers en het overig personeel, wordt niet of bijna niet gecontroleerd. Wellicht is men hier bang om heilige huisjes omver te werpen. De moraal van het verhaal: drugs in de gevangenis zou best worden getolereerd daar anders de bijverdiensten voor het binnenbrengen van drugs in de gevangenis voor de vele cipiers teloor gaan, alleen de veiligheidspremie van ruim 500 euro/maand is niet voldoende!!