• Werk zoeken als ex-gedetineerde: deel 2 - Tralies in de weg voor werk

    Een relaas uit Krant X: Den Tony

    Ik ben al even op zoek naar werk, écht werk. Ik moet zeggen dat het niet simpel is.
    Ze zeggen hier dat je eerlijk moet zijn over je verleden. Ik heb dat eens gedaan.
    Ik wou werken in de transport. Het ging allemaal goed, tot ze vroegen waarom ik in de gevangenis zat.
    Heel eerlijk ben ik begonnen met de opsomming van de titels op mijn strafblad.
    Ik zei "ja, meneer, ik wil dat wel doen, maar ik weet niet goed waar ik moet beginnen". "Begin maar van bij het begin", zei hij.
    En toen begon ik: "in 1999 hebben ze mij opgepakt met drugs, in 2002 rijden met rijverbod, in 2008 containerdiefstal en drugstrafiek...".
    Het sollicitatiegesprek was rap klaar. Ik mocht niet beginnen.

    De volgende keer dacht ik dat ik slimmer was. Ik dacht, ze gaan mij hier niet meer hebben, met mijn zwart gat op mijn c.v.
    Ik had een nieuwe c.v. gemaakt en al mijn werkervaring opgeschreven, ook die van in de gevangenis.
    Zodat het leek dat ik altijd ben blijven werken. Ik vond dat het er goed uitzag: 3 maanden keuken, 6 maanden productiearbeid,
    opleidingen gevolgd en doorgestroomd tot hoofdfatik. Dat laatste bleek achteraf ook geen goed idee, die baas vroeg wat 'fatik' wilde zeggen.
    Ik viel weer door de mand...

    Dat werk zoeken, het bezorgt ons toch vaak een zenuwinzinking.
    Bij ons op de gang loopt er iemand rond met een kromme rug. Ik vind hem altijd een beetje ne rare.
    Altijd met zijn gezicht naar de grond. Ik vraag altijd of hij iets kwijt is, of hij iets zoekt.
    Dan draait hij zich om en gaat verder. Ik vind het maar een rare gast...

    Maar ja... wie weet is die gast gewoon op zoek naar werk!

     

    Krant X - december 2014